Bedrijfsleider Erwin kreeg te maken met een inbraak, maar heeft nog veel vraagtekens

‘Vast een geintje’

De manier waarop de inbrekers de winkel zijn binnengedrongen,  komt zo uit een film. De inbrekers hebben precies boven de meterkast een gat in het dak gezaagd,  hebben zich naar beneden laten zakken en zijn op onderzoek uitgegaan. Dat was echter niet stap één van hun plan. “Een paar dagen voor de inbraak is iemand het magazijn binnen geweest, tot twee keer toe”, vertelt Erwin. “Die persoon loopt naar de meterkast toe en doet een kartonnen kapje om een beveiligingssensor heen. Zo’n kartonnen saladebakje van bijvoorbeeld de McDonalds. Ik zag later die dag dat er een kapje om de sensor zat, want de sensors geven een melding wanneer ze worden afgedekt. Toen dacht ik er nog niets van.  Vast een geintje van iemand.” Op de camerabeelden die na de inbraak grondig zijn bekeken, is te zien dat degene die het kapje over de sensor plaatste ook een apparaatje in de handen had. “Waarschijnlijk konden ze daarmee bepaalde zaken inmeten en registreren wat de beste plek was om naar binnen te komen via het dak.”

Toen de inbrekers in de nacht van 1 op 2 januari een gat in het dak zaagden, was dat precies boven de meterkast. Via het smalle gat kwam een van de inbrekers binnen en sneed de glasvezelkabel door. Tijdens het zagen van het dakgat, werden  ook veel kabels doorgezaagd. Daardoor gaven veel sensoren tegelijk een melding af, die het beveiligingsbedrijf oppikte. “Enerzijds leken de inbrekers dus erg goed voorbereid, doordat ze precies wisten waar ze een gat moesten zagen om in de meterkast te belanden. Maar tegelijkertijd maakten ze meteen de fout om veel kabels door te zagen. We hebben nog steeds geen idee waarom ze dat hebben gedaan. De politie gaat er dus niet vanuit dat ze erg ervaren inbrekers zijn”, zegt Erwin.

Camerabeelden

Ondanks de mogelijke onervarenheid en foutjes van de inbrekers, is het de politie nog niet gelukt om de inbrekers te identificeren en in de kraag te vatten. “De camerabeelden van de inbrekers, die door het magazijn lopen, zijn redelijk scherp”, vertelt Erwin. “Maar ze hebben een mondkapje en muts op. Ze zijn dus niet erg herkenbaar. Er zijn ook beelden van de inbrekers toen ze ’s nachts binnen waren, maar die zijn zo donker dat je  nauwelijks iets kunt zien.” De camerabeelden leverden dus niets op. Andere pogingen om de daders te vinden, liepen helaas ook op niets uit. “De politie arriveerde amper een minuut later, nadat de inbrekers het pand hadden verlaten. Er zijn nog warmtebeeldcamera’s en speurhonden ingezet, maar waarschijnlijk waren ze toen vertrokken  met de vluchtauto die net om de hoek van het pand geparkeerd stond. Heel zuur, want het scheelde dus maar erg weinig of de politie was op tijd geweest.”

Opmerkelijk is dat de inbrekers met lege zakken het pand via dezelfde weg hebben verlaten. De kluis is niet opgebroken, computerapparatuur is onaangeraakt en ook zijn er geen dure producten uit de winkel verdwenen. Wat hadden de inbrekers dan te zoeken in de Welkoop? “Dat is voor ons en de politie nog steeds een raadsel. Ze zijn ongeveer 20 minuten binnen geweest, maar wat ze precies hebben gedaan, dat weten we niet.”

Opgelopen schade

Hoewel er dus geen buit is gemaakt, is de schade omvangrijk. “We schatten nu dat de totale schade tussen de 15.000 euro en 20.000 euro ligt. Dit zijn bijvoorbeeld de inkomsten die we hebben misgelopen doordat de winkel de dag na de inbraak is dicht geweest, maar ook personeelskosten die we uiteraard hebben doorbetaald. De schade was behoorlijk; we hebben de glasvezelkabels, andere kabels en het hekwerk laten repareren, net zoals het dak.”

Beveiliging

Waarom kozen de inbrekers juist de Welkoop als doelwit? Dat is én blijft  nog steeds een raadsel. “AgruniekRijnvallei, de eigenaar van deze Welkoop, bezuinigt niet op veiligheid. We hebben een camerasysteem en nog geen jaar geleden hebben wij ons alarmsysteem gemoderniseerd en uitgebreid.” Dat alarmsysteem ging dus meteen af toen er meerdere kabels werden doorgezaagd door de inbrekers en zorgde ervoor dat de politie snel ter plaatse was. Erwin kan dus ook weinig maatregelen treffen om herhaling te voorkomen. “We zorgden al voor veiligheid voor onze medewerkers door duidelijke regels op te stellen en te handhaven. Zo openen we de winkel altijd met minstens twee personen, sluiten we met z’n allen de winkel en vertrekken we tegelijkertijd van de parkeerplaats. Niemand is dus ooit alleen.”

“Ik heb het bedrijf dat het dakgat gedicht heeft, gevraagd of het zin heeft om het dak extra te versterken”, vertelt Erwin. “Misschien kunnen we herhaling zo voorkomen. Maar zij vertelden me dat als inbrekers binnen willen komen, ze altijd wel een manier vinden.”

Toch heeft Erwin een aantal aanpassingen doorgevoerd na de inbraak. “We controleren nu de sensoren en camera’s nog beter aan het eind van de werkdag. Zit er geen kapje overheen of staan ze niet naar een andere hoek gedraaid?  Daarnaast houden we altijd zicht op de achterdeur en draaien we deze ook altijd op slot. In het magazijn hebben we extra beveiligingsmaatregelen getroffen en het magazijn is enkel nog toegankelijk voor medewerkers.” De medewerkers hebben ook extra instructies gekregen: “Wanneer een leverancier aan het lossen en laden is, is er ook altijd een medewerker van ons bij.  De vraag blijft ‘Hoe ver moet je als bedrijf gaan om inbrekers buiten te houden? Uiteindelijk kan zelfs het sterkste hekwerk kapot.”